எம்.எம். தண்டபாணி தேசிகர் – (ஆகஸ்ட் 27, 1908 – ஜூன் 26, 1972)
சர்வ வல்லவராக திகழ்ந்தவர், தமிழ் பக்தி பாடல்கள், கற்பித்தல், திரைப்படங்கள் போன்ற பல துறைகளில் ஆதிக்கம் செலுத்தியவர். தமிழ் பக்திப் பாடல்களுக்கு மிகவும் செழிப்பான, பொருத்தமான குரல். நன்னிலம் அருகே உள்ள திருச்செங்காட்டங்குடியில் உள்ள யாத்திரை மையத்தில் பிறந்த அவர், பூவனூரில் உள்ள பியல் பள்ளியில் பயின்றார். அவரது தந்தை மற்றும் மாணிக்க தேசிகர், சடையப்ப நாயனார் மற்றும் கும்பகோணம் ராஜமாணிக்கம் பிள்ளை ஆகியோரிடம் தேவாரம் மற்றும் இசையைக் கற்றார். அவரது இசை அமைப்புகள் மற்றும் தமிழ் இசையின் பங்களிப்புக்காக, மிகவும் பிரபலம் அடைந்து பலரால் மதிக்கப் பட்டார்.
தன்னுடைய அரங்கேற்றத்தை திருமருகலில் நடத்தினார், அற்புதமான நாதஸ்வரம் கலைஞர். ஒக்கூர் லட்சுமணன் செட்டியார் தேவார பாடசாலையில் தனது பதினெட்டாம் வயதிலிருந்து, பத்து வருடங்கள் ஆசிரியராக இருந்தார். அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகத்தில், பதினைந்து ஆண்டுகள் பேராசிரியராகவும், இசைத் துறையின் தலைவராகவும் இருந்தார். பல கச்சேரிகள் நடத்தி வந்தார்.
அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகம் மற்றும் தமிழ்ச் சங்கம் சார்பாக, பாரதி பதினாழ்வார், தேவாரம், திவ்ய பிரபந்தம் மற்றும் திருப்புகழ் பாடல்களை ‘இசை தமிழ் பாமலை’யில் வெளியிட்டுள்ளார். தனது சொந்த பாடல் தொகுப்பையும், இதில் சேர்த்துள்ளார். பட்டினத்தார், வல்லாள மகாராஜன், மாணிக்கவாசகர், தாயுமானவர், நந்தனார் மற்றும் திருமழிசைஆழ்வார் போன்ற பல படங்களில் நடித்துள்ளார். அவரது தூய்மையான உச்சரிப்பு, இனிமையான குரல் மற்றும் நிலையான குரலின் வேகம், ஆன்மீக, பக்தி பாடல்கள் மற்றும் சிரத்தையுடன் இசை நிகழ்த்தல் போன்றவை, அவருக்கும், அவர் நடித்த திரைப்படங்களுக்கும் அதிக புகழ் பெற உதவியது.
கௌரவங்கள் மற்றும் பட்டங்கள்:
‘இசை அரசு’, ‘பாண்டீசை புலவர் கோண்’, ‘தேவார மணி’, ‘சங்கீத சாகித்திய சிரோமணி’, ‘திருமுறை கலை நிதி’, ‘தண்டக வேந்து’, ‘பன்னிசை வேந்தன்’, ‘ இசை புலவர்’, ‘கலைமாமணி’ தமிழ்நாடு இயலிசை நாடக மன்றம் சார்பாக ‘இசை பேரறிஞர்’, தமிழிசை சங்கத்திலிருந்து ‘சங்கீத நாடக அகாடமி விருது’.
சில குறிப்பிட்ட பாரம்பரிய கர்நாடக இசை பாடல்கள், என்றென்றும் விரும்பத் தக்கவையாக, இசைக் கலைஞர்களின் அடையாளங்களாகின. அத்தகைய கலைஞர்களில் ஒருவர் தண்டபாணி தேசிகர். பிரபலமான பாடல்களில் “தாமரை பூத்ததடகமடி.. “தூது நீ சொல்லிவராயே …” “ஜகஜ்ஜனனி …” … “” என்னப்பண்ணல்லவா … “ஐயமே தகதினம் …” “வருகாலமோ …” இவற்றில் சில பாடல்கள் மட்டுமே, திரைப்படங்களில் இருந்து வந்தவை. தென்னிந்தியா இசை பிரியர்களின்ஆத்மாக்கள், இதயங்கள் மற்றும் மனங்களில் இன்னும் வாழும் பாடல்களைப் பாடிய சிறந்த இசைக் கலைஞர் எம். எம். தண்டபாணி தேசிகர்(1908-2008).
தேசிகர் கர்நாடக இசைக் கலைஞராக ஒரு நல்ல வெற்றியை அனுபவித்த வேளையிலும், தமிழ் சினிமாவில் ஈடுபட்டார். 1930-1940களில், நிலையான வெற்றியை அனுபவித்தார். ‘பட்டினத்தார்’ (1936), ‘வல்லாள மகாராஜா’ (1937), ‘தாயுமானவர்’ (1938), ‘மாணிக்கவாசகர்’ (1939), ‘நந்தனார்’ (1942), மற்றும் திருமழிசை ஆழ்வார் ‘(1948)’ ஆகிய ஆறு படங்களில் அவர் முக்கிய கதாபாத்திரத்தில் நடித்தார். இந்தப் படங்களில், ‘பட்டினத்தார்’ மற்றும் ‘நந்தனார்’ ஆகியவை பெரிய வெற்றியைப் பெற்றன. ஜெமினி ஸ்டுடியோவின் எஸ்.எஸ்.வாசன் தயாரிப்பில் ‘நந்தனார்’ மிகவும் வெற்றி பெற்ற திரைப்படமாகும்.
1935 ஆம் ஆண்டு, கன்னடத் திரைப்படத்தில் தேசிகர், திரைக்கு பின் தமிழ் பாடலைப் பாடினார் என்பது பலருக்குத் தெரியாது. அது “சம்சார நோகா”. சமகால கருப்பொருளைக் கொண்ட முதல் கன்னடத் திரைப்படம், இது ஒரு மேடை நாடகத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. இந்திய நாடக வரலாற்றின் மிகப்பெரிய வெற்றிகளில் ஒன்றாகும். H.L.N. சிம்ஹா எழுதிய இந்த நாடகம், தென்னிந்தியா முழுவதும் 4,000 முதல் 5,000 முறை வரை அரங்கேற்றப்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது. அவரது இசை அறிவு, பிறவி திறமை மற்றும் கற்றுக் கொண்ட திறமைகள் தவிர, தேசிகரின் முக்கிய சொத்து அவரது இனிமையான, கவர்ச்சிகரமான குரல். டெல்லியில், அகில இந்திய வானொலியின் முதல் உரிமையாளரான பீல்டனின் கூற்றுப்படி, ஒட்டுமொத்த கர்நாடக இசைக் கலைஞர்களிடையே, தேசிகரின் குரல் மட்டுமே மேற்கத்திய பாரம்பரிய இசையின் தரத்தின்படி தகுதி பெற்றதாக இருந்தது. முசிறி சுப்பிரமணிய ஐயர், மதுரை மணி ஐயர் மற்றும் பின்பற்றவே முடியாத குரல் வளம் கொண்ட அரியக்குடி ராமானுஜ அய்யங்கார் கூட ‘வெறும் மெல்லிசைப் பாடகர்களே!’.
‘பட்டினத்தார்’ (1936) பெரிய வெற்றியைப் பெற்றது. தேசிகர் என்ற சிறந்த பாடகர் – நடிகரை வெற்றியின் ஏணியில் ஏற்றியது. படத்தின் தாக்கம் பெரியளவில் இருந்ததால், பல இளைஞர்களும் திருமணமானவர்களும் திருமண வாழ்க்கையை கைவிட்டு, காவி உடை அணிந்தனர்! தமிழ் திரைப்படத் தயாரிப்பாளர்கள் மதகுருக்கள் மற்றும் துறவிகளின் வாழ்க்கையை அடிப்படையாகக் கொண்ட திரைப்படங்களைத் தயாரிக்கத் திட்டமிட்டனர், அதில் தேசிகரின் பாடும் திறமைகள் பயன்படுத்திக் கொள்ள போதுமான வாய்ப்புகள் இருந்தது. அவரது அடுத்த படம் மீண்டும் ஒரு இசை படம், ‘வல்லல்ல மகாராஜா’ (1938). இந்தப் படம் அவரது தனிப்பட்ட வாழ்க்கையில், ஒரு முக்கியமான நிகழ்வைக் கொண்டு வந்தது. அவர் வாழ்க்கை துணையைப் பெற்றார். இந்த படத்தின் கதாநாயகி எம். தேவசேனா, 1930 களில் மிதமான வெற்றி பெற்ற நடிகை. 1938 திரைப்படத்திற்குப் பிறகு, அவர் தேசிகருடன் மட்டுமே நடித்தார் மற்றும் அவருடன் அவரது இரண்டாவது மனைவியாக வாழ்ந்தார். 1930 களில் தண்டபாணி தேசிகர், “தாயுமானவர்” (1938) மற்றும் ‘மாணிக்கவாசகர்’ (1939) ஆகிய இரண்டு கிராமியத் திரைப் படங்களில் முன்னணி கதாப்பாத்திரத்தில் நடித்தார். பின்னர் தேசிகரின் மிக வெற்றிகரமான மற்றும் பிரபலமான திரைப்படம் இன்று வரை நினைவில் உள்ள, ஜெமினி ஸ்டுடியோ -S.S. வாசன் தயாரிப்பில் வெளி வந்த ‘நந்தனார்’ (1942) திரைப்படம். இதில், தேசிகர் “நந்தனாக” நடித்தார். புகழ் பெற்ற தமிழ் திரைப்பட நட்சத்திரம், செருகளத்தூர் சாமா வேதியாராக நடித்தார். இந்தப் படத்தை முருகதாசா (அ. முத்துசாமி ஐயர்) இயக்கி இருந்தார். எஸ்.எஸ்.வாசன் அதைத் தயாரித்தார், மேலும், 1941 இல் தனது ஜெமினி ஸ்டுடியோவைத் தொடங்கிய பிறகு, அவரது ஆரம்ப முயற்சிகளில் ஒன்றாக, தியாகராஜ பாகவதரை நந்தனராக நடிக்க வைக்க, வாசன் விரும்பினார் என்பது பலருக்குத் தெரியாது. ஆனால் அவர் அதை ஏற்கவில்லை.
முருகதாசனும், வாசனும், கோபாலகிருஷ்ண பாரதியாரின் சில அசல் பாடல்களைப் பயன்படுத்தினர். பாபநாசம் சிவன், கோபால கிருஷ்ண பாரதியின் இசையில் பாடல்களை இயற்றினார். இசை இயக்குநர்கள் எம்.டி.பார்த்தசாரதி மற்றும் எஸ்.ராஜேஸ்வர ராவ் ஆகியோர் ஸ்டுடியோ பொறுப்பில் இருந்தனர். தேசிகரின் பாடும் திறமைகள், வாசனால் முழுமையாக உபயோகப் படுத்தப் பட்டது. தரத்திற்காக புகழ்பெற்ற இசைக் கலைஞரின் சில பாடல்கள், பல முறை மீண்டும், மீண்டும் படம் பிடிக்கப் பட்டது. தேசிகர் வருத்தப்பட்டார் மற்றும் காயமடைந்தார் என்பதில் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை. (கடைசி காலங்களில் எழுத்தாளரிடம் தேசிகர் கூறுகையில், சில ஆண்டுகளில் அவர்களிடம் பேச்சு வார்த்தை இல்லை என்றார்.)
10,000 பரிசாக, ‘பத்து சிறந்த பாடல்களை’ தேர்வு செய்து, விடைத் தாளையும் சினிமா டிக்கெட்டின் கவுண்டர் பாயிலையும் ஒரு பெட்டியில் போடும்படி கேட்டார். பல பாடல்கள் ஹிட் ஆனது மற்றும் படம் பெரிய வெற்றி பெற்றது. பல வருடங்களுக்குப் பிறகு ‘விண்டேஜ் ஹெரிடேஜ்’ மூலம் படம் திரையிடப் பட்டபோது, அது பலரை ஆச்சரியப்படுத்தும் வகையில் பெரும் கூட்டத்தை ஈர்த்தது. சில காலம், அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகத்தின் இசைக் கல்லூரியின் முதல்வராக இருந்தார். தேசிகர், 1972 இல் காலமானார்.
– மஹாலக்ஷ்மி