இளைஞர்களை சேர்த்து, படைதிரட்டி ஆங்கிலேயரை எதிர்த்த தீரன் சின்னமலை

தீரன் சின்னமலை

தீர்த்தகிரி கவுண்டர் ஏப்ரல் 17 1756 இல், தமிழ்நாடு மாநிலத்தில், ஈரோடு அருகே – மேலபாளையத்தில் பிறந்தார். பின்னர் அவர் கொங்கு தலைவராகவும், பாளையக்காரராகவும் ஆனார். அவர் பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்திய கம்பெனிக்கு எதிராக, போராடினார். அவர் கொங்கு நாட்டின் சிங்கம் – தீரன் சின்னமலை என பிரபலமாக அறியப் பட்டார்.

சின்னமலையின் முன்னோர்கள், பாண்டிய மன்னர்களுக்கு சேவை செய்ததாக பழங்கால கதைகள் மற்றும் நாட்டுப்புறக் கதைகள் கூறுகின்றன. சின்னமலையின் முன்னோரான அனூரைச் சேர்ந்த கரியன் சர்க்காரையா, பாண்டிய மன்னர் சார்பாக போராடி, சோழ மன்னர் உத்தமாவை ஒரு போரில் தோற்கடித்தார். இச்செயலை பாராட்டும் வகையில், பாண்டிய மன்னர்கொங்கு நாடுவில் உள்ள 24 கிராமங்களை, கரியனுக்கு பரிசாக அளித்து, அவரை அதிபராக அமரச் செய்தார்.

கரியன் சர்க்காரியின் வாரிஸுகளில் ஒருவர் தான், கோட்ரைவெல் சர்க்காரையா. அவருக்கு இரண்டு மனைவிகள் இருந்தனர், ஆனால் குழந்தைகள் இல்லை. எனவே, சேனாபதி மற்றும் ரத்தினவேல் என்ற இரண்டு மகன்களை அவர் தத்தெடுத்தார். இராச்சியம் பின்னர் இரண்டு மகன்களுக்கு இடையே பிரித்து கொடுத்தார். சேனபதிக்கு அநூறையும்  ரத்தினத்திற்கு மேலப்பாளையம் தலைமையக கொண்ட மேற்கு பிராந்தியமும் வழங்கப் பட்டது. ரத்தினம் சர்க்கரைக்கு ஐந்து மகன்கள். தீரன் சின்னமலை அவரது இரண்டாவது மகன்.

கொங்கு நாடு என்பது வடக்கில் பாலய் மலைகள் மற்றும் தெற்கில் உள்ள பழனி மலைகளுக்கு இடையே அமைந்துள்ள, இன்றைய கோவை, சேலம் மற்றும் திருச்சி மாவட்டங்களின் சில பகுதிகளாகும்.

பிரிட்டிஷ் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் இருந்த, மைசூர் மன்னனின் மேலாதிக்கத்தில் கொங்கு இருந்தது. அவரது இளைய வயதிலிருந்தே, சின்னமலைக்கு இந்த அடிமைத்தனம் பிடிக்கவில்லை. மைசூர் மன்னர்களுக்கு அடிபணிவதையும், பிரிட்டிஷ் ஆட்சியையும் சின்னமலை விரும்பவில்லை. வரித் தொகைகள் கொங்கு நிர்வாகத்திடமிருந்து சேகரிக்கப் பட்டு, மைசூர் அரண்மனைக்கு அனுப்பப் படுவது வழக்கமான ஒரு நடைமுறையாக இருந்தது. ஒருமுறை, வரி வசூலித்த தொகை மைசூருக்கு கொண்டு செல்லப்பட்ட போது, ​​சின்னமலை செல்வத்தை பறிமுதல் செய்து, ஏழை மக்களுக்கு விநியோகித்தார். இந்த செய்தி, திப்பு சுல்தானைக் கவர்ந்தது.

1799 ஆம் ஆண்டு, நடைபெற்ற நான்காவது மற்றும் கடைசி மைசூர் போர் போன்ற பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்திய கம்பெனிக்கு எதிராக திப்பு சுல்தானின் பல போர்களுக்கு கை கொடுக்கும் வகையில், சின்னமலை, தன் நன்கு பயிற்சி பெற்ற கொங்கு இளைஞர் படையை கொண்டு போரிட்டார்.

திப்பு சுல்தான் மரணத்திற்குப் பிறகு, சின்னமலை கோயம்புத்தூரில் ஆங்கிலேயர்களைத் தாக்க மராட்டிய மற்றும் மருது பாண்டியரின் உதவியை நாடினார். பிரிட்டிஷ் இராணுவம் மராட்டிய மற்றும் பாண்டியரின் படைகளை கோயம்புத்தூருக்குள் நுழைவதைத் தடுத்தது. ஆகையால் சின்னமலை நட்பு நாடுகளின் ஆதரவு பலம் இல்லாமல், தனியாகப் போராட வேண்டியிருந்தது. சின்னமலை போரில் தோல்வியை சந்தித்து, போர்க்களத்திலிருந்து உயிர் தப்பி ஓடினார். இருப்பினும், பின்னர் 1801, 1802 மற்றும் 1804 ஆம் ஆண்டுகளில், காவிரி, ஒடினிலாய் மற்றும் அராச்சலூர் போர்களில் சின்னமலை ஆங்கிலேயர்களைத் தோற்கடித்தார்.

1805 ஆம் ஆண்டில், சின்னமலையின் விசுவாசமற்ற சமையல்காரர் எதிரிகளுக்கு பழனி மலைகளில் உள்ள கருமலை பகுதியில் பதுங்கியிருந்த சின்னமலையின் ரகசிய மறைவிடத்தை காட்டிக் கொடுத்தார். தனது எஜமானருக்கு துரோகம் இழைத்தார். ஆங்கிலேய சிப்பாய்கள் சின்னமலையை கைது செய்தனர். தீரன் சின்னமலை மற்றும் அவரது இரண்டு சகோதரர்களுடன் ஜூலை 31, 1805 ஆடி பெருக்கு நாள் அன்று, சங்ககிரி கோட்டையில் தூக்கிலிடப் பட்டார்.